بهانه گيري کودک سر غذا خوردن
بهانه گيري کودک سر غذا خوردن گاهي بچه‌ها از خوردن برخي غذاها امتناع مي کنند. لازم نيست آن غذا خيلي عجيب و غريب باشد تا بچه‌ها از آن بدشان بيايد.
گاهي گوجه‌فرنگي يا لوبيا اين حالت را دارد. البته اين حق طبيعي کودکان است و اجبار کو …
گاهي بچه‌ها از خوردن برخي غذاها امتناع مي کنند. لازم نيست آن غذا خيلي عجيب و غريب باشد تا بچه‌ها از آن بدشان بيايد.
گاهي گوجه‌فرنگي يا لوبيا اين حالت را دارد. البته اين حق طبيعي کودکان است و اجبار کودک به خوردن غذايي که دوست ندارد، کاري نادرست و زيانبار است.
براي مثال، به زور نگوييد: "نصف گوجه‌فرنگي را بخور". درباره غذاهايي که بچه‌ها دوست ندارند، با بردباري رفتار کرده و موضوع را حاد نکنيد.
بهانه‌گيري درباره غذا نشانه‌هايي دارد که بد نيست آنها را بشناسيد:
• اين نوع بهانه‌گيري، پايان‌ناپذير است و فهرست غذاهايي که کودک بهانه‌گير دوست ندارد و نمي خورد، به تدريج زياد خواهد شد تا جايي که به عنوان مثال فقط نان و مربا مي خورد.
• اين بهانه‌گيري حتي ممکن است به بشقاب غذا، رنگ ليوان و غيره نيز سرايت کند.
• در واقع کودک بهانه‌گير سعي دارد از غذا به عنوان ابزاري براي تسلط بر والدين استفاده کند.
و اما راه‌حل چيست؟
بايد پيشگيري کرد و مانع پيشامدهاي بعدي و درنهايت مسلط شدن بچه بر شما شد.
اما چگونه؟
1) اگر فرزندتان ناگهان علاقه اش را به غذايي از دست مي دهد و از خوردن آن امتناع دارد، به اين موضوع توجهي نکنيد.
اجازه دهيد آنچه دوست دارد، بخورد و آنچه را نمي خواهد، نخورد و پس از اتمام زمان غذا خوردن، ظرف غذايش را بدون هيچ اشاره و اهميتي برداريد.
اگر مشخص کرد که "من از لوبيا بدم مي آيد" ، حساسيت نشان ندهيد و چند روز بعد دوباره لوبيا در غذا بريزيد. احتمالاً غذايش را مي خورد چون مي داند علاقه نداشتن او توجه کسي را جلب نکرده و بايد به دنبال راهي ديگر براي جلب توجه باشد.
2) وقتي کودک به خوبي غذا مي خورد، از او تعريف و تمجيد کنيد. اگر اصرار داريد که بچه به خاطر شما يا پدرش سه قاشق بيشتر بخورد، بايد آن سه قاشق را ميل کند و هيچ تخفيفي قايل نشويد.
3) هرگاه متوجه شديد دليل علاقه نداشتن به غذاي خاص، طعم و مزه غذا نيست و تنها احساس نامطلوب غذا در زبان و دهان است، شيوه تهيه را عوض کنيد. براي مثال، اغلب کودکان به هويج خام بيشتر از پخته علاقه‌مندند و يا سيب‌زميني سرخ کرده را به آب‌پز ترجيح مي دهند. نوعي را که دوست دارد، براي او تهيه کنيد.
4) هيچگاه چند نوع خوراکي را به کودک پيشنهاد ندهيد تا از ميان آنها يکي را برگزيند، زيرا اين کار برايتان دردسرساز است. تا حد امکان براي اعضاي خانواده يک نوع غذا بپزيد. او بايد بداند، خانه رستوران نيست و گرنه پيام نادرستي از غذا خوردن دريافت مي کند.
5) اگر فرزندتان غذايش را نمي خورد، او را تا اتمام غذا سر سفره يا ميز ننشانيد و بهتر است با او سازش کنيد، يعني بگوييد: "سه قاشق از غذايت را بخور، بعد مي تواني بروي". کوتاه نياييد و سه قاشق را جدي بگيريد.
نگران نباشيد و باور کنيد فرزند شما با يک وعده غذا نخوردن از گرسنگي نمي ميرد و يا سوء تغذيه نمي گيرد. پس باقيمانده غذايش را نخوريد و يا به او شکلات و بيسکوييت ندهيد، چون بايد بداند اگر غذايش را نخورد، چيز ديگري به جاي غذا به وي داده نخواهد شد.
iranerooz.com
